Շուրջ 150 տարի առաջ տեղի ունեցավ Բեռլինի վեհաժողովը, որտեղից հայոց պատվիրակությունը վերադարձավ ձեռնունայն՝ «թղթե շերեփով»։
Ինչպես 150 տարի առաջ, այնպես էլ այսօր նույնպես հայ ժողովուրդը հույսը դրել է միջազգային հանրության վրա։ Այն ժամանակ մենք պետություն չունեինք, և ինչ-որ չափով արդարացվում է հայ քաղաքական մտքի սնանկությունը։ Այսօր, երբ կարծես թե գոյություն ունի 31 տարի ՄԱԿ անդամ Հայաստանի Հանրապետություն, հայ քաղաքական միտքը մնացել է 19-րդ դարի մակարդակին։
Էլի հույսներս դնում ենք այդ չարաբաստիկ միջազգային հանրության վրա։ Հասկացե՛ք վերջապես, ողջ մարդկությունը, պետությունները, միջազգային հանրությունը հարգում և հաշվի է նստում ուժեղի հետ և արհամարհում ու խղճում է պարտված, օգնություն աղերսող ողորմելուն։
Այդպես էլ չհասկացանք. «Սահման քաջաց՝ զէնն իւրեանց»:
Ավետիք Իշխանյան